En zo zitten we al diep in 2020. Leuk nieuwjaar bij Wiebe en Ilona, inclusief mooi-klinkend vuurwerk en genoeg foute humor. Ook nog even in ‘t Goy bij het carbidschieten langsgeweest. Mooie traditie, zeker in stand houden, met het eten en drinken erbij, al mag dat volgens mijn oren ook wel zonder het carbidschieten…
De winter komt er weer aan, de dagen worden korter en voor je het weer is al december. Gelukkig zijn er nog een paar mooie weekenden om gebruik van te maken. Zo kon ik nog even verder met de door Erwin gegraven loopgraaf. Al redelijk onderweg, dat komt wel goed!
Onze reis naar Kopenhagen bleek inderdaad goed getimed. Van Treinreiswinkel kwam onderstaande aanbieding langs:
Uit(z)waai reis Kopenhagen: op 14 december a.s. laatste keer trein op boot. Vanaf 15 december rijden de Hamburg – Kopenhagen treinen via Flensburg en brug.
Al gedaan, en dan gelukkig mets iets hogere temperaturen! En na terugkomst gelijk wat spullen voor de tuin bestellen. De levering duurde even, maar het werd uiteindelijk net voor een mooie zonnige periode afgeleverd. Tijd voor een dagje vrij om daar wat mee te doen.
De vorige keer was de tuin leeg, nu mag het weer opgevuld gaan worden. Maar voor dat punt bereikt is moest ik eerst nog even een jaartje ouder worden. Hoera!
En om dat te vieren was ik met Roel even een weekend naar Kopenhagen. Met de trein, omdat de trein halverwege op de veerboot gaat. Betere reden is niet nodig toch?
Weer eens een keer op bezoek bij mijn broer in Winterswijk. Zijn huis is nog niet helemaal af, en dat is een understatement. Maar dat lijkt toch in de familie te zitten. Hij heeft in ieder geval wel al een schitterende tuin!
Toch nog even de afsluitende groepsfoto plaatsen dan. De kwaliteit is dit keer iets minder vanwege het gebrek aan een goede camera. Maakt niet uit, zolang we er allemaal op staan. Mooi jaartje mensen, thanks!
Vanwege de inpakdag dit keer maar iets eerder plaatsen. En natuurlijk wordt net als we weer richting huis gaan het weer lekker. Een heerlijk zondagje met warm weer, een zonnetje en gezelligheid. Zoals het hoort. Daarbij wel de kanttekening dat iedereen een beetje gaar is, dus heel hard gaat het allemaal niet. De dag begon zelf wel goed, met een stukje vlaai als ontbijt. Ook gezond, er zit iets van fruit door.
Het laatste weekend gaat alweer hard voorbij, en we beginnen er vast rekening mee te houden dat we niet maandagochtend met 2 koelkasten vol eten overblijven. Maar voor het plan voor de avond werden er genoeg zaken uit de koelkast bijgepakt: een dip festijn! Maar voor we zover zijn eerst vlaai, om mijn 152e dag Campzone te vieren. Iets te laat, en iets te veel, maar sure!
Met een weekend vol goed genoeg weer voor de boeg, moesten we nog even een dagje door de kou heen. Al viel dat aan het begin van de dag nog wel mee, toen Nienke en Mieke flauw genoeg weer naar huis gingen in plaats van nog even naar maandag door te trekken. Ook was Henk, onze oude field-admin en levende legende, op bezoek vanuit het hoge noorden. Altijd goed om even bij te praten.
Voor het stoofvlees moesten de slowcookers de hele nacht aanstaan. Kom je ‘s ochtends weer een mooi afgezet stukje keuken tegen. Ik kreeg gemengde signalen of ik er nu wel of niet aan mocht zitten. En ik zie volgens mij een spelfoutje.
